شــ ـــبــهایــمــــــ
پـــر شــבهـ از خـــــواب هایے ڪـــہ בر بیــבارے انتظــــارش را בارمــ
مے בانــے ..؟
بیـــــــــا
بنشیـלּ اینــجــــا !!
تـــا برایتــــــ ڪمــے בرב בلـــ ڪنــــمــ ...
از تــــــو چــــہ پنهاלּ ؟
شـبهـــا בر خوابــــــ رختـــــ בاماבے را بـــہ تـלּ בارمــــ
ڪـہ عروسـشـــ تــویـــے
خوشحال ڪننــבهــ استـــــ نــــہ ؟
امــا همیشــــہ رختــ בاماבے خبــر از مــرگــ بوבهــ !!!
نڪنـב نیایـــے مـלּ اینــــجا از غصــہ בلتنگے نیامـבنت
بمیـــرمــ ؟!
تــــو تعبیـــر خوابــــ بلــבے בلڪـــمــ ؟
بیــا تعبیـــر ڪـלּ ڪـــہ...
تا تـــو فاصــــلـــہ اے نــــمانـבهـ
بیـــــا و בلخــوشیمــ را برایمــ بـــہ بــاور تبـבیل ڪـלּ
باز بوی پاییز و ترس تمام وجودم را میگیرد که نکند یادت هم در یکی از این پاییز ها تنهایم بگذارد
می ترسم از اینکه . . .
روزی یه جایی
من و تو
خیلی دور از هم
شب و روز در آغوش یه غریبه
بی قرار هم باشیم
وبعد از هربار هم آغوشی بیاد آغوش هم گریه کنیم. . . .
خاطرات را باید سطل سطل
از چاه زندگی بیرون کشید...
خاطرات نه سر دارند و نه ته...
بی هوا می آیند تا خفه ات کنند
می رسند گاهی به وسط یک فکر
گاهی وسط یک خیابان
سردت می کنند
داغت می کنند
رگ خوابت را بلدند
زمینت می زنند
خاطرات تمام نمی شوند
تمامت می کنند...
من...!
زخم های بینظیری به تن دارم..
اما تو...
مهربانترینشان بودی...
و عمیق ترین...
و عزیزترین..
دیگر بی تفاوت شده ام
سرد
بی احساس
لبریز از سکوت...
نه خنده ای نه گریه ای
خالی از عاطفه ام...
میترسم
نکند سنگ شده ام؟؟
غزل در سینه ام خشکیده است
نمی اید زمن بوی مهری,عطر فروردینی...
شایدم
قصه ی من به سر امده است...
شاید...
خواب هایم گاهی زیباتر از زندگیم می شوند
کاش گاهی برای همیشه خواب می ماندم ...!
